تربیت فرزند(کمک فوری)

[sarah]

با سلام.تو رو خدا کمکم کنید.من الان خارج از ایران هستم و دو پسر پنج ساله و دو ساله دارم.دو روزه اونا رو مهد کودک ثبت نام کردم.اما اونا نمیخان اونجا باشن و کلی گزیه میکنن.تو رو خدا بگین چه جور راضیشون کنم برن

[قاصدک]

خوب نبرشون مهد. بچه اوردی اونو جمع کنی.

زنان را همان به که در خانه نشینند و شیران نر بزایندوووو بله اقاااا بله خانووومم

[قاصدک]

شوخی کردم. بهتون بر نخوره جانم.

[sarah]

خوب نبرشون مهد. بچه اوردی اونو جمع کنی.

زنان را همان به که در خانه نشینند و شیران نر بزایندوووو بله اقاااا بله خانووومم

قاصدک جان منم دوست ندارم بفرستمشون ولی واقعا برای یادگیری زبان مجبورم.چون اینجا هم کسی نیست که باهاش ارتباط برقرار کنند.مجبورند که با مردم همینجا معاشرت رو شروع کنند .

[قاصدک]

قاصدک جان منم دوست ندارم بفرستمشون ولی واقعا برای یادگیری زبان مجبورم.چون اینجا هم کسی نیست که باهاش ارتباط برقرار کنند.مجبورند که با مردم همینجا معاشرت رو شروع کنند .

سعی کن تشویقشون کنی برای مثال به اون ها وعده بده چیزی رو که به اون علاقه دارند می گیری. یا به طور نمونه به اون ها وعده بده چیزهایی رو که دارن ارتقا می دی وو .. .

[_Amir_]

ادیت شد

[sarah]

این کار کاملا غلطه!!

از فردا برای نفس کشیدن هم انتظار دارن یه چیزی بهشون بدین!

اگر هم که به وعده ها عمل نکنید بچه عقده ای میشه.

بهترین کار اینه که با زبون راضیشون کنید.
بشینید مثل آدم بزرگ ها باهاشون حرف بزنید و بگید که برای آیندشون لازم هستش که به مهد برن و زبان رو یاد بگرین.
فکر نکنید چون سنشون کمه نمیشه مثل آدم بزرگ ها باهاشون صحبت کرد. قدرت درک کردن دارن... ولی نه در حد یه آدم بالغ.

مطمعن باشید با دلسوزی کار ها خراب میشه.
سعی کنید جدی باشید تا بچه لوس و نیازمند بزرگ نشه.
بچه رو جوری تربیت کنید که وقتی بزرگ شد خودش بتونه از پس کار ها و پس از اون از پس مشکلات زندگی بر بیاد.
اولش شاید هم برای شما که مادرید هم برای فرزندتون سخت باشه. اما واسه آینده خیلی مهمه.

منظور از جدی بودن خشک بودن نیست.
اما به بچه بفهمونید که فعلا حرف حرف شماست و با گریه و این داستانا چیزی حل نمیشه.

شاد باشید.

امیر جان از شما ممنونم.روانشناس مهدشون هم همین عقیده رو داره.ضمن اینکه من واقعاً باهاشون محکم صحبت میکنم و در حد خودشون توضیح میدم براشون حتی اجازه نمیدم اونا حس کنن که من هم واقعاً استرس و نگرانی دارم.حق با شماست.باید بازم صبر کنم. از نظرتون ممنون

[Dr.Psychologist]

سلام دوست عزیز
هر دو فرزند شما در سنین مختلف 2 و 5 سالگی ترس از جداشدن از مادر را دارند. این ترس که اضطراب جدایی نام دارد در سن 18 ماهگی طبیعی است اما در سنین بالاتر در واقع یک مشکل محسوب میشود و این نکته را باید توجه بفرمایید که فرزندان شما ناگزیر چند سال بعد به مدرسه خواهند رفت و اگر اکنون در مقابل مهد رفتن نرمش نشان دهید در زمان مدرسه با مشکل مواجه خواهید شد.
و این نکته را بدانید که اضطراب والدین ناخوداگاه به کودک نیز منقل میشود هرچند میگویید طوری رفتار میکنید که کودکتان متوجه اضطراب شما نشوند اما ناخوداگاه ان را به کودکتان انتقال داده اید لطفا از روش زیر در هنگام گریه زمان جداشدن شما در مهد استفاده نمایید
* دست‌های کودک را برای 15 ثانیه بگیرید


والدین می‌توانند دست‌های کودک پرخاشگر را به مدت 15 ثانیه در دستشان گرفته و در چشمان او نگاه کنند. این رفتار باید خنثی و بدون اخم کردن والدین باشد. از طرفی نباید کلامی بین 2 طرف رد و بدل شود.
هر چند بی‌توجهی می‌تواند موجب خاموشی رفتار پرخاشگرانه شود، اما ممکن است کودک پس از مدتی از این شیوه برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند. بنابراین توجه به گریه او می‌تواند دوباره رفتار نادرست گریه کردن برای رسیدن به خواسته‌را در او به وجود آورد.


توجه به رفتارهای پرخاشگرانه کودک می‌تواند موجب تثبیت آن شود بنابر این بهترین واکنش خنثی بودن است.
لطفا در رفتار خود قاطعیت نشان دهید چرا که فرزندان شما با این خصوصیت اگر در منزل و نزد شما بمانند در بزرگسالی هم منزوی و گریزان از اجتماع خواهند بود.
ضمن انکه از مشاور مهد برای حل مشکل کمک بگیرید اما از موضع خود عقب نشینی نفرمایید

[پریماه.]

سلام دوست عزیز
هر دو فرزند شما در سنین مختلف 2 و 5 سالگی ترس از جداشدن از مادر را دارند. این ترس که اضطراب جدایی نام دارد در سن 18 ماهگی طبیعی است اما در سنین بالاتر در واقع یک مشکل محسوب میشود و این نکته را باید توجه بفرمایید که فرزندان شما ناگزیر چند سال بعد به مدرسه خواهند رفت و اگر اکنون در مقابل مهد رفتن نرمش نشان دهید در زمان مدرسه با مشکل مواجه خواهید شد.
و این نکته را بدانید که اضطراب والدین ناخوداگاه به کودک نیز منقل میشود هرچند میگویید طوری رفتار میکنید که کودکتان متوجه اضطراب شما نشوند اما ناخوداگاه ان را به کودکتان انتقال داده اید لطفا از روش زیر در هنگام گریه زمان جداشدن شما در مهد استفاده نمایید
* دست‌های کودک را برای 15 ثانیه بگیرید


والدین می‌توانند دست‌های کودک پرخاشگر را به مدت 15 ثانیه در دستشان گرفته و در چشمان او نگاه کنند. این رفتار باید خنثی و بدون اخم کردن والدین باشد. از طرفی نباید کلامی بین 2 طرف رد و بدل شود.
هر چند بی‌توجهی می‌تواند موجب خاموشی رفتار پرخاشگرانه شود، اما ممکن است کودک پس از مدتی از این شیوه برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند. بنابراین توجه به گریه او می‌تواند دوباره رفتار نادرست گریه کردن برای رسیدن به خواسته‌را در او به وجود آورد.


توجه به رفتارهای پرخاشگرانه کودک می‌تواند موجب تثبیت آن شود بنابر این بهترین واکنش خنثی بودن است.
لطفا در رفتار خود قاطعیت نشان دهید چرا که فرزندان شما با این خصوصیت اگر در منزل و نزد شما بمانند در بزرگسالی هم منزوی و گریزان از اجتماع خواهند بود.
ضمن انکه از مشاور مهد برای حل مشکل کمک بگیرید اما از موضع خود عقب نشینی نفرمایید

سلام دوست عزیز ممنون از راهنمایت
ولی این تایپک مال یکسال و نیم پیش
تایپک های قدیمی رو بالا نیارید و به تاریخ توجه کنید