با سلام من حدود 4 ساله ازدواج کردم.همسرمو دوست دارم و او نهم میگه که دوسم داره.اوایل دوست داشتنشو میفهمیدم اما الان...از صبح ساعت 7 میره سرکاری که برای اضافه کاریش هیچ حقوقی در نظر گرفته نشده تا ساعت 9-10 وگاهی 11 شب.وقتی میاد خونه هم سرگرم موبایل و کامپیوتر و اینترنت هست و بعد میخوابه.تنها ابراز احساساتش زمانی هست که میخواد رابطه نزدیکی داشته باشه و این رابطه همیشه زمانی است که او نیاز دارد نه من.و فاصله هر دو رابطه 7 الی 10 روز میباشد.در طول روز هیچگونه تماسی نداره مگر کاری یا سوالی داشته باشه.هیچ علاقه به تفریحات دو نفره نداره.ما تا بحال باهم مسافرت 2 نفره نداشتیم.وقتی هم بهش اعتراض میکنم کار را بهانه میکنه.در صورتی که اگه تفریح گروهی باشه یا با دوستان کاری نداره.هر سال بمدت 1هفته ماموریت به تهران داره اما حاضر نیست منو با خودش ببره اما با دوستش میره. یک مهمان از شهری دیگر براش اومده همراه با خانمش قراره این هارو ببره جاهای دیدنی شهر اما منو با خودش نمیبره چون نمیخواد باهاش رابطه خانوادگی داشته باشه اما یکی از همکارای دیگرش با خانمش همراهیشون میکنم.من جرات ندارم اعتراضی داشته باشم چون تحت هیچ شرایطی حرفم پذیرفته نمیشه و با بی محلی و اخم کاری میکنه که از گفته خودم پشیمون میشم.من زنی نیستم که زیاد گله و شکایت کنم .کوچکترین حرفی بزنم کاملا به هم میریزه.لطفا راهنمایی ام کنید.
نظرت چیه؟
