خسته شدن از رابطه های پنهانی

[shima74]

سلام خسته نباشید
من دیگه نمیدونم چکار کنم از این دوست داشتن از اینکه هر روز باید استرس داشته باشم که خانوادم بفهمن خستم شد
بعضی وقتا دلم میخواد اصلا هیچکسو نداشته باشم خودم تنها هر کاری میخوام بکنم
اهههههههههههههههه
گفتم شاید اینجا حرفامو بتونم بزنم شاید اینجا یکی درست راهنماییم کنه
تورو خدا توروخدا با من ح بزنید
به من بگید چکار کنم
از یه طرف دوسش دارم
از یه طرفه دیگه میترسم خانوادم بفهم
اگه بابام بفهمه دیگه زندگی واسم معنا نداره
چون این موضوع یه بار تجربه کردم|worry|

[farokh]

سلام خسته نباشید
من دیگه نمیدونم چکار کنم از این دوست داشتن از اینکه هر روز باید استرس داشته باشم که خانوادم بفهمن خستم شد
بعضی وقتا دلم میخواد اصلا هیچکسو نداشته باشم خودم تنها هر کاری میخوام بکنم
اهههههههههههههههه
گفتم شاید اینجا حرفامو بتونم بزنم شاید اینجا یکی درست راهنماییم کنه
تورو خدا توروخدا با من ح بزنید
به من بگید چکار کنم
از یه طرف دوسش دارم
از یه طرفه دیگه میترسم خانوادم بفهم
اگه بابام بفهمه دیگه زندگی واسم معنا نداره
چون این موضوع یه بار تجربه کردم

خب دیگه شما باید بین دوست داشتن و رهایی یکی رو انتخاب کنید ...

دوست داشتن یعنی اسارت و اینو باید قبول کنید که کسی که عاشق میشه نمیتونه مثل قبل آزاد و رها باشه ...

پس با یک کات میتونید همه این بندارو از خودتون باز کنید و رها بشید ...

که با وضعی که خانواده شما داره بهترین راه حله .. چون اگه کسی بفهمه دیگه آزادی معنی و مفهومی براتون نداره ...

البته اگه میتونید با ازدواج به هم برسید که خیلی خوبه وگرنه ادامه دادن چنین رابطه ای جز به زحمت چیز دیگه ای نیست ...

[mahsa42]

من معتقدم ام وقتی باید به این روابط رو بیاره که موقع ازدواجش باشه و قصدی برای آینده داشته باشه

چون اینجوری خیلی عذاب میکشه ... خصوصا" ما خانوما که چنان عاشق میشیم که مثل این دوشتمون شیماجان آرزو میکنیم که :

دلم میخواد اصلا هیچکسو نداشته باشم خودم تنها هر کاری میخوام بکنم

این یعنی اینکه اونقدر از مرز دوست داشتن گذشتیم که چنین آرزویی میکنیم ...

به هرحال عاشق شدن باعث میشه که آدم آسیب پذیر بشه و مثل الان شما احساس رهایی و اسودگی خاطر نکنه ...

خب بهترین راه اینکه اگه میبینی راهی برای رسیدن شما به هم نیست ، و هر روز دارید عذاب میبینید این رابطه رو قطع کنید

اینکه هر روز استرس دارید که عشق نیست ... عشق یعنی اینکه حالت خوب باشه ...

[خسته دل]

سلام خب تکلیف خودتون رومشخص کنید یا این راه روادامه بدیدیاتمومش کنید ولی به نظر من اگه تمومش کنید به نفع تونه.میدونم بخاطر وابستگی شدیدی که بین تون پیش اومده قطع کردن این رابطه براتون خیلی خیلی سخته ولی چاره دیگه ندارید اگه میخواید خانواده تون چیزی نفهمن هرچه زودتر تمومش کنید براتون بهتره .اجازه بدیدسرنوشت به دنبال شمابیاد نه اینکه شمابه دنبال سرنودشت برید آینده هرانسانی قبلا براش مشخص شده پس شمانمیتونیدچیزی روتغییر بدید...

[farokh]

بابای من خیلی ادم منطقی
من 4 سال با یه پسری بودم که واقعا دوسش داشتم اونم خیلی دوسم داشت
و بابای من با این موضوع کنار اومد ولی نمیذاشت با هم ازدواج کنیم چون فکر میکرد سن من برای ازدواج کمه انقدر نداد تا اونم رفت ازدواج کرد البته خودمم مقصر بودم
من اگه میترسم به خاطر اینه که یک بار این موضوع واسم پیش اومده و بعد 4 سال خیلی ضربه ی روحی به خودم خانوادم وارد شد
همش فکر میکنم این بارم همین جوری میشه ترس از این دارم
و اینکه اگه بابام بفهمه از خجالت چکار کنم
میترسم فکر کنه که من هر روز عاشق یه نفر میشم
و از دفعه ی قبل درس نگرفتم

http://forum.moshaver.co/f83/%D9%BE%...709/#post25339


خب دوست عزیز وقتی شما چنین سالهایی رو تجربه کردید و میدونید که چقدر سخته ...

پس چرا دوباره پا در این راه میذاری ؟ خب اول در شرایط خونواده قرار بگیر بعد اقدام کن ...

الان فکر نمیکنم مشکلی از نظر سن داشته باشی و شاید بتونی در این مورد برای ازدواج اقدام کنی ...

ولی بازم میگم همه جوانب رو بسنج و بعد تصمیم بگیر...

اگه واقعا" شرایط ازدواج رو داری و مشکلی از نظر طرفت برای خواستگاری نیست پس بسم الله

اگرم شرایط اصلا" مساعد نیست پس چه بهتر که از این اضطراب کشنده هر روز خودت رو رها کنی و خلاص شی ...

ادم عشق و عاشقی رو برای لذت بردن میخواد ... نه اینکه هر روز خدا نگران باشی و بترسی ...

پس الان وقتشه که تصمیم نهایی رو بگیری

[gOli!]

و متاسفانه این یکی از معایب کشور عزیزمونه
حیف

[mariya3]

ببینید تو این شرایط باید اول از پسره مطمئن شد . بهش بگو اگه دوستت داره باید رابطه تون رو جدی تر کنه...مثل بچه خوب بیاد از پدرت خواستگاریت کنه...این طوری هم از شر این استرس خلاص می شی...هم می فهمی اون پسر چقدر دوستت داره