مشکلات من با پدرم

[nazaninp]

من از وقتی تاطیل شدم همش تو خونه ام وفقط یه شب برای یه ساعت بیرون از خونه رفتم!دلم میخاد کلاس های تابستونه ای رو که دوست دارم برم ولی پدرم(کسی که هیچ درکی روی هیچ مسئله ای نداره و فقط باعث دعوا های تو ی خونست ونمیزاره با برادر و خواهر بزرگتر ازخودم ارتباط داشته باشم و منو از همه چی محروم میکنه)میگه من نمی رسونمش کلاس و خودش هم تنهایی حق نداره بره بیرون از خونه .مامانم هم چون ماشن نداره نمیتونه منو ببره و وقتی که از خونه بیرون میره سردرد مگیره.من یگه واقعا دارم افسرده میشم!شما اگه تو شرایط من بودید چکار میکردید؟؟؟؟؟؟؟راستی از این به بعد مامانم بام میاد حموم!فکرشو بکنید یه دختر15ساله باید با مامانش بره حموم!!!!!!!!!!!!!!!

[a]

من از وقتی تاطیل شدم همش تو خونه ام وفقط یه شب برای یه ساعت بیرون از خونه رفتم!دلم میخاد کلاس های تابستونه ای رو که دوست دارم برم ولی پدرم(کسی که هیچ درکی روی هیچ مسئله ای نداره و فقط باعث دعوا های تو ی خونست ونمیزاره با برادر و خواهر بزرگتر ازخودم ارتباط داشته باشم و منو از همه چی محروم میکنه)میگه من نمی رسونمش کلاس و خودش هم تنهایی حق نداره بره بیرون از خونه .مامانم هم چون ماشن نداره نمیتونه منو ببره و وقتی که از خونه بیرون میره سردرد مگیره.من یگه واقعا دارم افسرده میشم!شما اگه تو شرایط من بودید چکار میکردید؟؟؟؟؟؟؟راستی از این به بعد مامانم بام میاد حموم!فکرشو بکنید یه دختر15ساله باید با مامانش بره حموم!!!!!!!!!!!!!!!

خوب قبلا مثلا حرفی زدی یا کاری کردی که اینجور رفتار میکنن ؟ مثلا مامانت باهات میاد حمام ؟ یا پدرت سعی و اسرار داره که از خونه نری بیرون ؟

[ویولت]

امین راست میگه این کارشون در جواب عمل خاصی از خودته یا بی دلیله؟
اگه واقعا بی دلیله به نظر من باید جلو مامان و بابات وایسی اگه از الان کوتاه بیای تا ابد باید زیر بار زور بری و وابسته شون باشی، هرچی هم میگذره بدتر میشه، محکم باش، میدونم سخته اما باید محکم باشی
تو هم حقوقی داری، باید از اونا دفاع کنی، یعنی چی اجازه نده مامانت باهان بیاد حموم، نمیگم لجباری کن اما تو الان در سنی هستیکه از مرحله کودک بودن خارج شدی و خودت باید اینو به مامان بابات بفهمونی
اما درمورد خارج شدن از خونه متاسفانه کاری نمیشه کرد، مگه اینکه اعتماد اونا را به خودت جلب کنی،
پیشنهاد فعلیم اینه که سعی کن خودت را تو خونه مشغول کنی، با کارای هنری و کتاب و ...

[mahsa42]

شرایط سختیه ... چون کسی نمیتونه خونوادشو عوض کنه و باید صبر کنی ...

چاره ای نیست اگه پدرتون ادم ددلی باشه هیچ کاری نمیشه کرد و باید صبر کنید ...

خب میتونن واسه رفت و برگشتتون یه آژانس زنونه بگیره ... الان این آژانسای بانوان زیاد هستن ...

اینجوری خیال هر دو طرف راحت میشه ...

هم شما و هم خونواده .... در ضمن بقول بچه ها کاری کردی که اینجوری بهت بدبین شده ان ؟

[farokh]

من از وقتی تاطیل شدم همش تو خونه ام وفقط یه شب برای یه ساعت بیرون از خونه رفتم!دلم میخاد کلاس های تابستونه ای رو که دوست دارم برم ولی پدرم(کسی که هیچ درکی روی هیچ مسئله ای نداره و فقط باعث دعوا های تو ی خونست ونمیزاره با برادر و خواهر بزرگتر ازخودم ارتباط داشته باشم و منو از همه چی محروم میکنه)میگه من نمی رسونمش کلاس و خودش هم تنهایی حق نداره بره بیرون از خونه .مامانم هم چون ماشن نداره نمیتونه منو ببره و وقتی که از خونه بیرون میره سردرد مگیره.من یگه واقعا دارم افسرده میشم!شما اگه تو شرایط من بودید چکار میکردید؟؟؟؟؟؟؟راستی از این به بعد مامانم بام میاد حموم!فکرشو بکنید یه دختر15ساله باید با مامانش بره حموم!!!!!!!!!!!!!!!

راستش اگه پدرتون واقعا" اخلاقش این باشه ، خیلی سخت میشه بخوای تغییری در اون بخوای ایجاد کنید ..

خب اگه میتونید در نزدیکی محل زندگیتون جایی رو پیدا کنید که کلاسی داشته باشه ...این مشکل بیرون رفتن شمارو حل میکنه

از طرفی میتونی از یه سری کلاسهای اموزشی که میتونید بصورت خونوگی هم اموزش ببینید استفاده کنید ...

و یه وقتی رو با مادرتون به پیاده روی برید ...

به هرحال ما که اینجایی زیاد از حال و هوای خونه و شرایط شما خبر نداریم ... و واقعا" خیلی سخته که بخوای در این مورد تصمیم گیری

کرد ...

[nazaninp]

نه بابا م چیکار کردم؟
تها مشکلم انه که اصلا با خونوادم حال نمی کنم!زیاد طرفشون نمیرم!و از بیرون رفتن باشون خوشم نمیاد!همش توی خودمم!خه من چه گناهی کردم مامانم همیشه حالش بده؟
بابام هم عصبیه و سیگار میکشه به خاطر همین توی خونه هم زیاد از اتاقم بیرون نمیرم!

[(تبسم)]

سلام.
عزیزم پدر مادرت سنشون زیاده؟
خب احتمالأ این کناره گیریه توأم تأثیر تو رفتار پدر مادرت داره شاید چیزی نگرانشون کرده که نمیخوان تنها باشی.
بهترین راه اینکه یه مدتی باهاشون کنار بیای و حتمأ با مادرت بیرون برو بذار اعتمادشون رو جلب کنی نرو تو اتاقت کنارشون باش خب پدرتم که میگی عصبیه تو مرحمش باش به هم اعتماد کنید و عشق بورزید تا همه چی حل بشه.
موفق باشی دوست عزیز

[.: ترنم :.]

سلام خانمی
شرایطت رو درک میکنم احتمالا با پدرمادرت اختلاف سنی دارید که سرمسائل اختلاف دارید...
اگه پدرت سنش بالا باشه یه سری عقاید درش تثبیت شده و عوض کردنش راحت نیست ... خب خیلی از پدر مادرا اینجورین ... زیاد نگران نباش
اما تو که میتونی با شرایط کنار بیایی و نرمش به خرج بدی ... خودت رو بهشون نزدیک کن... پدرمادر خیلی دین به گردن بچه ها دارن اگه بتونی دلشونو بدست بیاری و بهشون نزدیک بشی مطمئن باش اونا هم منعطف تر میشن . یه حدیثی تو ذهنم هست فکرکنم از امام رضا علیه السلام باشه . میفرمایند : رضا الرب فی رضا الوالدین... رضایت خداوند در رضایت پدر و مادر هست.
تو سعی کن بیشتر پیش پدرمادرت بشینی و سر موضوعات مختلف صحبت کنی... غیر مستقیم بهش بفهمون که شرایط جامعه رو درک میکنی و حواست هست که ممکنه برات مشکلی پیش بیاد. مواظب خودت هستی و ... اینجوری اعتماد پدرت رو جلب میکنی ...
در مورد حموم هم یه بار با زبان خوش و بدون عصبانیت با پدرت صحبت کن بگو من بزرگ شدم و خودم از پس خودم برمیام و اینم بگو که جلوی مادرت خجالت میکشی ... ازش خواهش کن اجازه بده تنها بری حمام
میدونم چنین کاری واقعا سخته ولی من متوجه هستم پدرت چه مدلیه . این راهو امتحان کن حتما نرم تر میشه.
تو میتونی نازنین جون ... برو ماهم از اینجا حمایتت میکنیم...

[.: ترنم :.]

درمورد کلاس رفتن هم اجازه بگیر با یکی که پدرت قبولش داشته باشه بری کلاس ببین چی میگه
یا میتونی توی سایتهای اموزشی عضو بشی و توی خونه مشغول بشی
بگو خواهربرادرات واست کتاب نرم افزار و ... هرچی که دوست داری تهیه کنن که توی خونه اوقاتت رو پر کنی...

[Beckta]

یه نظری میدم : شاعر میگه : از محبت خار ها گل می شود .. نظر من اینه که تو باید تغییری تو خانوادتت بدی با گذشت و مهربونی کردن شاید بگی وظیفه اوناس نه من ولی همش همه چیز سر جاش نیست باید یه سری چیزا رو خودمون سرجاشون بیاریم پدر و مادر خوبی فرزندانشون رو میخوان ولی بعضی وقتا همه نه فقط پدر و مادرا انقدر حواسشون درگیر چیزی میشه که مسائل دیگه رو به کا فراموش می کنن تو باید به یادش بیاری که تو هم باید زندگی کنی و بهترین راه اینه که با محبت و خوش رفتاری اونا رو وادار می کنی که از اعصبانیت و بی اعتمادی بی جا دست وردارن ...
سعی کن آرامش و صمیمت رو تو فضای خانوادتون ایجاد کنی این بی اعتمادی و تند خویی پدرتون ریشه در یک مسئله ای دارد که میتونی با احساس مهربونی کردن و همدردی آرامشش بهش بدی و یه نکته هم بهت بگم نماز بخون و دعا کن خدا خیلی بزرگه مخصوصا دعای جوان ها و نوجوان رو زود برآورده می کنه آرزوی موفقیت

[nazaninp]

مرسی که وقتتون رو به من دادید!
اختلاف سنی منومامان و بابام زیاده
اونا به حرفای من گوش نمیدن!
من براشون بی اهمیتم!!!!!!
هر کاری کردم قبول نکردن!
دیگه هیچ چیزی برام مهم نیست!هر کاری که دوس دارن بکنن!منم به زندگی زیر خروارها خاک فکر میکنم!چون هیچ فرقی با الان من نداره!
فقط یه چیزی رو میگم و برای همیشه میرم!اگه یه روزی تشکیل خانواده دادید بچه هاتون رو آدم حساب کنید که یه روزی مثل من نشن!
خاحافظ دوستای گلم

[محمدزاده]

این حرفا چیه عزیزم چی شده

[mariya3]

عزیزم تو هم تقریباً مشکل منو داری...وقتی به سن تو بودم...با این تفاوت که بس که تنها بودم از دور و بر خانواده گشتن حال می کردم ...عزیزم تا خودت نخوای و به کار خودت باور نداشته باشی نمی تونی کاری از پیش ببری...می دونی من چی کار کردم...لج بازی...یه روز وقتی کسی حواسش بهم نبود از خونه زدم بیرون...فکر می کردم چون خرجم رو میدن نمی ذارن کارایی رو بکنم که دلم می خواد...بنا برین گشتم دنبال کار...بعد از چند دقیقه ...متوجه غیبتم شدن و با هام تماس گرفتن...اما من تا دو سه بار جواب ندادم...بار چهارم وقتی جواب دادم و پرسیدن کجایی و زود برگرد گفتم...نه من دلم می خواد برم سر کار و کار پیدا کنم ...تا از این همه محدودیتی که شما واسم گذاشتین خلاص شم...به شرطی بر می گردم که اجازه بدین برم سر کار...خلاصه قبول کردن...و منم از 14 سالگی رفتم سر کار.من الان 20 سالمه ...و از نظر خیلی از هم سن و سالای خودم آدم آزاد و موفقیم...سر کار می رم...خرج تحصیلاتم با خودمه...خلاصه خانواده فقط خرج خوردو خوراکم رو میدن...از 14 سالگی به این ور پدرم باهام لج کرد...حالا اگه یه روز سر کار نرم...نمی تونم رو پدرم حساب کنم...و خرج دانشگاهم رو نمی تونم بدم...و درگیری های مالی بزرگترین دغدغه زندگیم شده. نمی خوام بگم این کارم درست بود یا غلط...می خوام بگم من این راه رو انتخاب کردم و این عاقبت رو داشت ...اگه یه همچین چیزی به ذهنت رسید...بدون عاقبتش چی می شه