چمه؟

[abanzahra]

سلام
نميدونم چمه! از دانشگاه انصراف دادم بخاطر ساعتاش كه با كارم تداخل داشت و وقت كافي درس خوندن نداشتم 1.5 سال پيش ... كلاس تدوين و شبكه ثبت نام كردم كه تنوعي بشه و حالم بهتر شه آخراي كلاس تدوين كم آوردم و امتحاناتش رو رها كردم و نيمه كامل موند!! كلاس شبكه هم يك ماه از كلاس گذشته بود سر كلاس كلافه مي شدم.. هم اينكه استاد يه مطلبو زيادي توضيح مي داد.. هم اينكه من تنها تو اون كلاس خانم بودم و احساس خوبي نداشتم.. الانم دوست دارم كارهاي نيمه تمامم رو تمام كنم دوست ندارم اطرافيانم فكر كند نمي تون از پس درس خوندن يا چميدونم همزمان هم كار و هم يه فعاليت بر بيام[replacer_img] ... يه مدت هر اتفاقي برام مي افتاد به صورت طنز يا با نام يه شخصيت ديگه مي نوشتم ... كه اينم جواب نداد و همه نوشته هام ريختم دور.... البته بعضي از نوشته هام ر و اتفاقي با يكي از هنرمنداي شهرمون كه به محل كارم اومده بود دادم... ولي نتيجه اينكه نوشته هام به درد ميخوره يا نه؟! نداشت . آخه دوست داشتم بنويسم تا اينكه كم آوردم و اونم بيخيال شدم... الان 27 سالمه و كارداني ام رو سال 86 گرفتم و بعدش ديگه سر كار رفتم( تو يه شركت خصوصي هنوز كه هنوزه همونيم كه سال 87 رفته سركار پيشرفت خاصي ندارم) ... يه جوري تو بحرانم يعني نميدونم چي خوبه انجام بدم چي بد؟ ميشه كمكم كنيد... نميدونم مشاوره حضوري برم چي بايد بگم آخه تمام مسائلي كه باهاشون مشكل داشتم تمام شده يا يه مدته كه ميگذره ازش .. (مسائلي كه شايد فقط ذهن خودم باهاش درگيره ..شايد اصلا وجود خارجي نداشته نمي دونم به مشاوره حضوري حل ميشه يا فقط يادآوري مشكلاته؟؟!!)

[بهار شريف]

سلام عزيز . اين به خاطر اين هست كه هيچ هدفي واسه آينده ات نداري و فقط به قول خودت واسه تنوع ميري سراغ كلاس و...
اگه كاري رو شروع ميكني واسه هدفي باشه كه بتوني تا پايان ادامه بدي .
يه موضوع ديگه اين كه مگه بايد كل كلاسي كه ثبت نام ميكني هم جنس باشن يا شرايطش باب ميلتون باشه كه بتونيد ادامه اش بدين!!!!!

[abanzahra]

ممنون از پاسختون ... نه منظورم اين نيست كه همه هم جنس باشن تو يه كلاس!‌ فقط يكي از مشكلاتم اين بود ساعتش تا 9 شب بود،آزمون ها رو برگزار ميكردن بدون اينكه با منم هماهنگ بشه،‌كلاسها قرار بود تعيلات تشكيل نشه ولي تشكيل شد و من 4 جلسه غيبت خوردم و خيلي مسائلي كه همش به قول معروف ضد حال بود و از ذوق و شوق اوليه ام كم مي كرد براي تنوع منظورم اينه كه ناراحتيم از انصرافم رو جبران كنم!! وگرنه هدف تحصيليم اينه كه تو زمينه شبكه هاي كامپيوتري اطلاعات مفيد كسب كنم اينكه چند سال عمرم رو تو يه شركت خصوصي به عنوان يه كاربر بگذرونم خستم كرده ولي نمي تونم ناديده بگيرمش و فقط به هدف تحصيلي فكر كنم درصورتي كه هر دوتاش برام خيلي مهمه كه منبع درآمدي كنار تحصيلاتم داشته باشم!! ولي

[بهار شريف]

ببين عزيزم رسيدن به هر هدفي يه سري كاستي ها رو به دنبال خودش داره كه بهش هزينه فرصت ميگن يعني اينكه يه چيزي رو بدست مياري و يه چيزي رو از دست ميدي .
اگه هدفتون كسب مدارك و اطلاعات هست بايد ساعت هاي كار و استراحت رو تغيير بدين تا بتونيد به يه نتيجه اي برسيد

[abanzahra]

نمیدونم اینه که میگم درسته یا نه! احساس میکنم خانواده هم به نبودنم تو خونه عادت کردن اگه میگم میخوام دوباره شروع کنم و درسمو ادامه بدم یا میخوام فلان کلاسو برم با تردید مادرم میگه ولش کن همون کارتو مرتب برو.. ولی یه حسی بهم میگه می تونم اما با نزدیک شدن و انجام کار مورد نظرم با تردید روبرو میشم ... خودم احساس میکنم خیلی کم حرف شدم یا تو جمع دوستان یا همکاران حس خوبی ندارم

[بهار شريف]

عزيزم اجازه نده هدفت با اين پيش بيني ها خراب بشه . مادرت مطمئنن موفقيت تو رو ميخاد . خوب به تصميمت فكر كن و استارت بزن

[farokh]

سلام
نميدونم چمه! از دانشگاه انصراف دادم بخاطر ساعتاش كه با كارم تداخل داشت و وقت كافي درس خوندن نداشتم 1.5 سال پيش ... كلاس تدوين و شبكه ثبت نام كردم كه تنوعي بشه و حالم بهتر شه آخراي كلاس تدوين كم آوردم و امتحاناتش رو رها كردم و نيمه كامل موند!! كلاس شبكه هم يك ماه از كلاس گذشته بود سر كلاس كلافه مي شدم.. هم اينكه استاد يه مطلبو زيادي توضيح مي داد.. هم اينكه من تنها تو اون كلاس خانم بودم و احساس خوبي نداشتم.. الانم دوست دارم كارهاي نيمه تمامم رو تمام كنم دوست ندارم اطرافيانم فكر كند نمي تون از پس درس خوندن يا چميدونم همزمان هم كار و هم يه فعاليت بر بيام ... يه مدت هر اتفاقي برام مي افتاد به صورت طنز يا با نام يه شخصيت ديگه مي نوشتم ... كه اينم جواب نداد و همه نوشته هام ريختم دور.... البته بعضي از نوشته هام ر و اتفاقي با يكي از هنرمنداي شهرمون كه به محل كارم اومده بود دادم... ولي نتيجه اينكه نوشته هام به درد ميخوره يا نه؟! نداشت . آخه دوست داشتم بنويسم تا اينكه كم آوردم و اونم بيخيال شدم... الان 27 سالمه و كارداني ام رو سال 86 گرفتم و بعدش ديگه سر كار رفتم( تو يه شركت خصوصي هنوز كه هنوزه همونيم كه سال 87 رفته سركار پيشرفت خاصي ندارم) ... يه جوري تو بحرانم يعني نميدونم چي خوبه انجام بدم چي بد؟ ميشه كمكم كنيد... نميدونم مشاوره حضوري برم چي بايد بگم آخه تمام مسائلي كه باهاشون مشكل داشتم تمام شده يا يه مدته كه ميگذره ازش .. (مسائلي كه شايد فقط ذهن خودم باهاش درگيره ..شايد اصلا وجود خارجي نداشته نمي دونم به مشاوره حضوري حل ميشه يا فقط يادآوري مشكلاته؟؟!!)

این روش شمارو بهش اهمال کاری میگن ...

به معنی فاصله گذاری میان تصمیم و اجرا که دلایل گوناگونی هم داره ...

یکی از این موارد کمال طلبی بیش از حد فرده که تصور میکنه تنها مدل انجام یک کار اونیه که به بهترین وجه انجام بشه ...

دومین حالت اینه که شما در مورد تصمیمات و رویاهاتون با دیگران حرف بزنی ...

و پای اونارو به این موضوع باز کنی ... که هر کسی چیزی در این مورد بگه و شمارو گیج کنه ...

به هرحال باید بدونی اولویت در زندگیت انجام چه چیزیه ... بعد که مشخص شد نگرش و دیدگاهت در این مورد عوض میشه

و میدونی در زندگی لااقل دنبال چی هستی

[mahsa42]

خب روزمرگی ما این حالتارو به وجودم میاره ...و گاهی تنبلمون میکنه ...

اینکه سر یک ساعت میریم سرکارو میایم و این کارو هر روز ادامه میدیم ... و از اینکه نسبت به بقیه درامدی داریم خداروهم شکر میکنیم

و این باعث شده که نتونیم برای انجام کاری درست تصمیم بگیریم ... عین چیزی که اقا فرخ گفت ...

خب اگه تصمیمی در زندگی گرفتی که کلاسی رو بری سعی کن کسی متوجه نشه ...

چون وقتی میدونن دایم در موردش سوال میپرسن و ادمو عصبی میکنن ...

پس بهتره تا وقتی تصمیم و قصدت نهایی نشده در این مورد با کسی حرفی نزنی ...

در ضمن برای مشکلت میتونی مشاوره هم بری گاهی میتونه روشهایی رو بهت بگه که به زندگیت جهت بده

[abanzahra]

ممنون از پاسخهاتون مهسا خانوم دقيقاً اينكه هر روز يه ساعت خاص برم سر كار و برگردم خسته ام كرده . بيشتر بخاطراينكه از همين روزمرگي بدم مياد دوست دارم فعاليت بيشتري داشته باشم كه خوب همون طور كه گفتم همه اههدافم با هم شروع كردم و تموم نشده كم آوردم از يه طرف دوست داشتم چون با تاخير دانشگاهم رو شروع كردم(بعد از 4 سال) به نحو احسن درس بخونم كه با شرايط و محيط كاري شلوغ اون موقع نمي شد! بعد از انصراف هم بخاطر جبران اين قضيه و اينكه دوست نداشتم اطرافيان فكر كنند از پس كاري برنميام... شايد چند كلاس رو باهم برداشتم و كل روزم رو پر كرده بود وقتي براي استراحت نداشتم و در همين بين هم حس هنريم گل كرد و دوست داشتم نويسنده شم شايد همه اينا دست به دست هم داد تا اينطوري اون روحيه شاد رو از دست بدم.... بعضي وقتا هم فكر مي كنم زيادي تو انجام يه كار جوگير ميشم و بعداً ميگم اي كاش فلان كار رو نمي كردم يا فلان جا نمي رفتم از خودم خيلي عصباني ميشم.. الانم تصميم گرفتم دفترچه هاي رشتمون بياد(كامپيوتر) برم دوباره ثبت نام كنم و مثلاً كلاس تدوينم رو كه نيمه كاره رها كردم تو ترم هاي تابستوني يا هر وقت واقعاً‌بعدازظهرم خلوت باشه بردارم....

[abanzahra]

راستش خيلي وقتا با خودم كلنجار ميرم كه زود تصميم مي گيرم يا دير يه كار رو انجام ميدم يعني بيشتر الان درگيري ذهني زيادي دارم و همش هم فكر به گذشته است از كوچيكترين مسئله پيش پا افتاده تا بزرگترين مشكلات خانواده اين اذيتم مي كنه