سلام من یه دختر 16ساله ام.تک فرزند خانواده.مدتهاست ک از اظطراب رنج میبرم.زیاد حرص میخورم.مثلا وقتی یکار کوچیک رو نتونم انجام بدم انقددد عصبی میشم تا اون کارو انجام بدم.مثلا همین دیروز وقتی نتونستم دکمه لباسمو ببندم یهو فشارم افتاد دیه هیچی نفهمیدم یهو چشامو باز کردم دیدم کف حموم افتادم.سرم محکم خورده بود ب زمین.رفتم دکتر گفت افت قنده.گفت تپش قلب داری.اظطراب داری؟گفتم نه.بدبختی ما اینه ک نمیتونیم جلوی خانواده هامون هرچیزیو بگیم.اما حقیقتش اینه ک چندسال اخیر خیلی تحت فشار بودم.خیلی سختی کشیدم.بخاطر همین الان ظرفیتم کم شده چیزای کوچیکم عصبی و مظطربم میکنه.گذشتم پر از اتفاقای بد بود.اینکه عشقت بخاطر ینفر ترکت کنه.اینکه عروسیش بری.اینکه یکی بر علیهت مدرک جور کنه بگه اگه باهام دوست نشی ب خانوادت میگم ک بامن دوست بودی.اون دوماه تمام زجرم داد.نمیذاشت پامو از خونه بذارم بیرون.گذشته ی من پر از استرس بوده.بیشتر شبا کابوس میبینم و اینم اذیتم میکنه.خانوادمم فک میکنن همچیز فقط مادیاته.اما من نیاز ب کسی دارم ک حرفامو بفهمه.الان با ی پسری دوستم ک اون خیلی ارومم میکنه خیلی هوامو داره اما نمیدونم باید چیکار کنم .پدر و مادرم زیاد ادمای روشن فکری نیستن.تمام زندگی من شده گوشیم و حرف زدن با اون.چون خانوادم ازین نظر تامینم نمیکنن.توروخدا کمکم کنین خیلی دارم اذیت میشم.