شک پدر و مادر به فرزند
سلام.من 1سال پیش متاسفانه باپسری دوست بودم که والدینم بعدمدتی فهمیدن.بعدازاون ماجراتوبه کردموبه شدت پشیمون شدموخداروشکرالان خیلی خوبم.اماپدرومادرم هنوزبهم شک دارن وازخیلی کارهامنعم میکنن.دیگه خسته شدم...چون من دیگه پاکه پاکم ولی اونادرکم نمیکنن.......نمیدونم چیکارکنم..نمیدونم
سلام دوست عزیز
ممیفهمم چی میگی خیلی ها همینجوری مشکل شما رو دارن. ...اشتباه شما اینجا بوده. دوستش شما. برای ازدواج نبود. اگه ازدواج بود شاید پدر و مادر شما. کمتر. به این مسعله گیر میدادند
اعتمادی که رفته بدست اوردنش سخته. اگه میبینی. خیلی داره ازارت میده. یه روز بشین با جفتشون صحبت کن.
بگو که. اشتباه کردی از کارت پشینونی. بگو بهشون که رفتاراشون. خیلی اذیتت میکنه. قطعا باهاشون با ارومی حرف بزنی قانع میشن.
هیچ پدر و مادری بد بچشگن نمیخوان. ازشون بخواه یه فرصت دیگه بهت بدن
موفق باشی
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
نوشته اصلی توسط بارانا
سلام.من 1سال پیش متاسفانه باپسری دوست بودم که والدینم بعدمدتی فهمیدن.بعدازاون ماجراتوبه کردموبه شدت پشیمون شدموخداروشکرالان خیلی خوبم.اماپدرومادرم هنوزبهم شک دارن وازخیلی کارهامنعم میکنن.دیگه خسته شدم...چون من دیگه پاکه پاکم ولی اونادرکم نمیکنن.......نمیدونم چیکارکنم..نمیدونم
خب دیگه تا نتونی اعتمادشونو به خودت جلب کنی پس نمیتونی واقعا" نظرشونو عوض کنی
گاهی کاری که انسان میکنه خیلی کمه و ناچیزه ولی تبعاتش خیلی گسترده میشه
و باید در این مورد صبور باشید و کاری رو انجام بدید که مدنظر خانواده است ...
به هرحال خودت رو یک لحظه جای اونا بذار واقعا" چقدر سخته که بخوان خیلی راحت از کنار این مورد بگذرن
ولی میتونی در وقتی مناسب با هاشون حرف بزنی ... صریح و روشن و قاطع
خـــــدانـگهــــــدار
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟