نوشته اصلی توسط
هرماینی
سلام دوستان
من دختری 17 ساله ام که ناخواسته دچار عشق شدم..
عاشق کسی که لیاقت داره ...
میدونم فکر می کنید که دختر بچه ای بیش نیستم..
نمی دونم چجوری بهتون توضیح بدم...اما این رو بدونید بچه گانه عاشقش نشدم.
از لحاظ تحصیلات
خانواده
ادب و منش
برخورد
و هر چیزی که فکر می کنید انسان قابل قبول و محترمی هست...
و حتی طی تحقیقاتم اهل سرکار گذاشتن نیست
این مرد هم به من ابراز علاقه کرده البته بعد از چندین ماه اشنایی
دوستی خیابانی نیست
و حتی این مرد بیش تر از خودم به درس من اهمیت میده و همه ی اشنایی ما از کمک های درسی ایشون شروع شد
هیچ پیشنهاد بد و هیچ سخن نابجایی طی یک سال رابطه از ایشون دریافت نکردم
و البته با مشورت بزرگ تر ها هم به خوب بودن ایشون پی بردیم
اما حالا ایشون سر یک سو تفاهم فکر می کنن که من خیانت کردم و همون داستان شکاکی و بی اعتمادی
و حالا به من میگه بهتره منو فراموش کنی و به فکر درست باشی چون تو باید موفق بشی
لازم به ذکره که من در مدرسه تیزهوشان تحصیل می کنم و به درس خوندن هم علاقه شدیدی دارم
حالا میخوام نه اینکه ایشونو فراموش کنم...اما جوری روی خودم کار کنم که کنکور سال اینده ام تحت الشعاع این مسئله قرار نگیره...
لطفا سریع به من پاسخ بدید...خیلی برام مهمه[replacer_img]